Jaren lang was ik uitgezonden geweest naar tal van landen om dochterondernemingen door te lichten en te reorganiseren. En deze keer wilde het kantoor dat ik een zaak aanpakte in mijn geboorteland. Gewoontegetrouw was er voor mij vervoer en een gemeubeld onderkomen geregeld in de nabijheid van het betreffende bedrijf. Het toeval wou dat mijn “nichtje” in die stad als postbode werkte en een door mij online besteld pakketje afleverde. Ook al waren we door de jaren heen elkaar uit het oog verloren, onze zeldzame naam maakte terug de verbinding. Dus had ik haar uitgenodigd om bij te praten.
Stelle zat rechtover mij op de bank. Ik had net een tweede fles wijn geopend en de glazen bij gevuld toen ik haar vroeg: ‘Hoe lang is het geleden dat we elkaar nog echt gezien hebben ?’ Mijn “nichtje” keek me even onderzoekend aan… en zei: ‘Sinds we de laatste keer doktertje speelden.’
Wel.., dit antwoord had ik echt niet zien aankomen. Mijn “nichtje” was al lang geen kind meer en van zo iemand verwacht je dan ook een dergelijk antwoord niet. Maar goed.., als ze een spelletje wilde spelen.., mij niet gelaten.
‘ Ja, toen stond er nog geen haar op je poesje hé !’ – ‘ Nu ook niet.., “doktertje”.., is dat een probleem ?’ ‘ Weet ik niet. Daarvoor moet ik er eerst eens naar kijken. Kleed je al maar uit, helemaal!’ – ‘ Helemaal.., doktertje ?’ ‘ Zeker, dan kan ik ineens een volledige check-up doen want dit is al een poos geleden hé !’
Tot mijn grote verbazing stond mijn “nichtje” Stelle recht, keerde mij de rug toe en begon zich uit te kleden. Snel schoof ik het salontafeltje aan de kant.
‘ Blijf zo staan als je uitgekleed bent.., kan ik je wervelkolom controleren !’
Ik plaatste twee vingers in haar nek en gleed met mijn hand langzaam om laag over haar ruggengraat. Net boven de aanzet van haar billen merkte ik een gevoelig plekje.
‘ Doet het pijn ?’ vroeg ik terwijl ik er even bleef over wrijven. – ‘Neen doktertje, het voelt er een beetje raar.’
‘ Niks abnormaals.., als het maar geen pijn doet !’
Daarna liet ik Stelle voorover buigen, met gespreide benen en de handen op de vloer. Ik gleed verder met mijn vingers tussen haar billen door, over haar sterretje.., tot op haar poesje. Mijn nichtje rilde.
‘ Pijn ?’
– ‘ Heu nee.., heu.., raar.., doktertje.’ ‘ Ok, je achterkant is in orde. Zet je maar terug recht en draai je om, dan kijk ik verder !’